Torenstad Zutphen.
Wie durft?
Ik mag graag vanaf een hoogte op een stad uitkijken, ondanks dat ik lichte hoogtevrees heb. Torenstad Zutphen biedt verschillende mogelijkheden.
Heel lang geleden heb ik de Walburgiskerk beklommen. De stenen wenteltrap en de houten rechte trappen waren goed te doen, en het uitzicht was prachtig.
Sint Janstoren in Zutphen
Een paar jaar geleden was er tijdens de Open Monumentendagen de gelegenheid de Sint Janstoren op de Nieuwstad te beklimmen. De stenen wenteltrap was zo smal dat er een soort verkeerslicht-systeem was ingericht. Je kon pas naar boven als het licht op groen stond, en je het licht boven op rood had gezet. Die eerste trap, alhoewel krap, ging goed. Je kwam in een open ruimte waar een lange houten ladder recht omhoog naar een vliering voerde. Zonder noemenswaardige leuningen langs de trap. Bijkomend probleem was dat ik er helemaal alleen was.
Lange steile ladder
Toch mezelf opgepept, en met kloppend hart die ladder opgegaan. Eenmaal op die vliering aangekomen bleek dat dit ook een open ruimte was, met nóg een lange steile ladder omhoog. Er was nog steeds niemand anders te zien, en ik besloot weer terug te gaan. Maar toen moest ik op die eerste ladder weer terug, op een manier zoals je in feite een berg afgaat: de eerste stap moet je in het niets zetten. Het heeft minutenlang geduurd voordat ik dat durfde. Na een tocht naar beneden die uren leek te duren stond ik weer met beide benen op de grond. Jammer, maar geen mooi uitzicht gezien.
Wijnhuistoren
Je kunt ook de Wijnhuistoren op de markt beklimmen. Dit heb ik een jaar geleden gedaan, en was zeker de moeite waard. Ook hier een ladder op het laatste stuk, maar niet zo stijl en lang als in de Sint-Jans. En ik was hier met een groep, dat scheelde ook. Het carillon was niet te bereiken. Dat vond ik niet erg, het schijnt dat de ladder daarnaartoe bijzonder eng is.